Zmiana opatrunków i pielęgnacja ran
Każda operacja zostawia jakąś ranę. Jej charakter, głębokość, rozległość i proces gojenia, zależą od wielu czynników. Na niektóre z nich nie mamy wpływu, na inne już tak. Wyłącznie od sprawności opiekuna oraz od jakości zastosowanych przez niego opatrunków zależy, czy rana pooperacyjna będzie odpowiednio odkażona i zaopatrzona.
Środek do dezynfekcji będzie niezbędny przy każdej zmianie opatrunku. Rozmiar i charakter samego opatrunku ma związek z typem i umiejscowieniem samej rany. Wybieraj artykuły opatrunkowe wysokiej jakości, które mają właściwości hipoalergiczne, nie pozostawiają nitek w ranie i nie powodują problemów przy odklejaniu.
Wsparcie przy czynnościach fizjologicznych
Niektórzy chorzy dochodzący do siebie po operacji są unieruchomieni albo bardzo słabi, przez co nie mogą samodzielnie nawet dotrzeć do łazienki. Konieczne jest wsparcie przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych. Początkowo proces może być bardzo krępujący dla obu stron, ale z czasem zaczyna się go traktować podobnie jak przewijanie dziecka – jako kolejną czynność pielęgnacyjną.
Pomoc przy wypróżnianiu się może mieć różny charakter. Choremu pieluchowanemu należy regularnie zmieniać pieluchy czy pieluchomajtki, dokładnie oczyszczając i osuszając miejsca intymne. Jeśli chory ma kontrolę nad pęcherzem i zwieraczem, o wiele lepszym rozwiązaniem są basen i kaczka. W przypadku mężczyzn można również zastosować cewnik zewnętrzny, nie wymagający wprowadzania do pęcherza.
Pomoc w myciu i higienie
Krępujące dla chorego i dla opiekuna może być początkowo również mycie. Chory po operacji może odczuwać dolegliwości bólowe i mieć problemy z poruszaniem się oraz z przyjmowaniem odpowiedniej pozycji. Na dodatek rany nie wolno moczyć – mogłoby to wydłużyć proces leczenia i spowodować rozwijanie się infekcji.
To dlatego bliski po zabiegu wymaga pomocy również podczas kąpieli. Warto wyposażyć się w nasadkę na wannę lub krzesełko pod prysznic, które znacznie ułatwią to zadanie. Jeśli chory jest leżący, niezbędne okaże się mycie za pomocą przeznaczonych do tego środków oraz mokrych chusteczek o 99% zawartości wody.
Karmienie pacjenta po operacji
Jednym z elementów kluczowych w trakcie powrotu do zdrowia, jest odpowiednia dieta. W zależności od rodzaju operacji oraz choroby, która do niej doprowadziła, pacjenci mają różne wskazania dietetyczne, a także odmienne możliwości przyswajania pokarmów.
Jeśli chory je samodzielnie, zastosuj lekkostrawną dietę, z uwzględnieniem wskazań lekarza. W sytuacji, gdy pacjent ma trudności z połykaniem albo gdy operacja dotyczyła fragmentu układu pokarmowego, niezbędne może się okazać karmienie przez sondę. Specjalistyczny sprzęt, taki jak jałowe, jednorazowe cewniki z atraumatycznymi końcówkami i znacznikami głębokości, znajdziesz tutaj: https://eplaster.pl/pl/c/Cewniki-i-dreny/256.
Bezpieczeństwo opiekuna
Wiele z wymienionych czynności niesie z sobą potencjalne ryzyko dla opiekuna. Chodzi zwłaszcza o możliwość kontaktu z płynami ustrojowymi chorego, np. w trakcie zmiany opatrunku czy mycia basenu.
Zadbaj o swoje bezpieczeństwo i do wszelkich czynności mogących doprowadzić do zakażenia, zakładaj rękawiczki jednorazowe. Nie zapominaj również o dezynfekcji rąk oraz powierzchni.
Troszcząc się o bliską osobę, przechodzącą rekonwalescencję po operacji, nie wolno zapominać jeszcze o jednym, szalenie ważnym zagadnieniu: o własnym zdrowiu psychicznym. Nowe obowiązki, często wymagające fizycznie i wycieńczające emocjonalnie, mogą doprowadzić na skraj załamania nawet osobę o stalowych nerwach. Pamiętaj więc, że chory ma najczęściej kogoś jeszcze poza tobą. Zwłaszcza jeśli powrót do zdrowia trwa wiele tygodni czy miesięcy, należy ci się przerwa. Nie wahaj się zwracać o wsparcie i troszczyć o siebie, nie tylko o innych.
