W nadchodzącym okresie zimowym piesi są szczególnie narażeni na wypadki, zwłaszcza poślizgnięcia czy przewrócenia na nieodśnieżonych i oblodzonych chodnikach. W przypadku zaistnienia takiego zdarzenia, często dochodzi do złamania, skręcenia czy zwichnięcia kończyny górnej lub dolnej. Proces leczenia zazwyczaj bywa uciążliwy, czasochłonny i niejednokrotnie dość kosztowny. Czy wobec zaistniałego zdarzenia, osobie poszkodowanej przysługuje jakiekolwiek roszczenie?
Zdecydowanie tak. Odnosząc się do realiów rozpatrywanej szkody, przepisy Kodeksu cywilnego umożliwiają osobie poszkodowanej ubieganie się o :
- zadośćuczynienie (tj. krzywda niematerialna) oraz
- odszkodowanie (tj. szkoda o wymiarze materialnym np. koszty leczenia czy te związane z uszkodzonym ubraniem, telefonem itp.)
Stosownie do art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadkach przewidzianych w tym artykule, sąd może (nie musi) przyznać osobie poszkodowanej odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Określenie „odpowiedniej” sumy zadośćuczynienia, wymaga ze strony Sądu rozważenia wszystkich okoliczności danej sprawy, a w szczególności:
- rodzaju poniesionej szkody np. uszkodzenie ciała,
- rozmiaru doznanego uszczerbku np. czy doszło do złamania, zwichnięcia czy skręcenia kończyny,
- długości procesu leczenia tj. czy osoba poszkodowana leczyła się w okresie kilku tygodni czy miesięcy po wypadku,
- stosowania się bądź jego zaniechania do zaleceń lekarskich,
- specyfikacji podjętego leczenia tj. czy osoba poszkodowana poprzestała na leczeniu u lekarza ogólnego czy podjęła leczenie u specjalisty,
- wieku osoby poszkodowanej,
- aktywności zawodowej,
- stanu zdrowia sprzed daty wypadku tj. czy osoba poszkodowana była obciążona stanem chorobowym już przed wypadkiem,
- czasu trwania cierpienia,
- skutków doznanego kalectwa tj. czy pomimo upływu czasu, skutki są nadal odczuwalne, występuje ograniczenie ruchowe kończyny itp.
Powyższe elementy są jedynie przykładowymi, bowiem nie istnieje katalog zamknięty przesłanek, które musi spełnić osoba poszkodowana, by zobrazować skalę swojego cierpienia. Niemniej ważne jest, jak najszersze przedstawienie doznanej krzywdy za pomocą dostępnych form dowodu np. zdjęcia z miejsca zdarzenia, świadkowie, dokumentacja medyczna.
Niemniej, odpowiadając na pytanie o jaki rodzaj świadczeń może ubiegać się osoba poszkodowana, bardzo ważne jest również ustalenie podmiotu odpowiedzialnego za powstanie szkody, wywołanej nieprawidłowym stanem nawierzchni chodnika. Kwestia ta, została uregulowana zasadniczo w art. 415 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że: „Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.”, a także ustawą o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, ustawą o gospodarce nieruchomościami oraz ustawą o drogach publicznych. W praktyce, odpowiedzialność ta, spoczywa co do zasady na właścicielu nieruchomości przyległej do chodnika, gminie tudzież zarządcy danego terenu, których obowiązek obejmuje dbanie o odpowiednie utrzymanie nawierzchni, ze szczególnym uwzględnieniem prac w okresie zimowym.
W przypadku dalszych pytań, prosimy o kontakt ze specjalistą pod numerem 570-989-980.
(Żródło: Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93; Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Dz.U. 1996 nr 132 poz. 622; Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami Dz.U. 1997 nr 115 poz. 741; Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych Dz.U. 1985 nr 14 poz. 60)
Napisz komentarz
Komentarze